Proteza po amputacji ramienia

W przypadku leczenia po amputacji ramienia istotne jest:

• długość kikuta;
• stan skóry i tkanek miękkich pokrywających pozostałą część kończyny i klatki piersiowej;
• czynności i napięcia mięśni kikuta;
• bolesność kikuta;
• zakres ruchów kikuta w stawie barkowym oraz siła mięśni kikuta i obręczy barkowej;
• prowadzenie usprawniania ruchowego, oddziaływania psychologicznego i odpowiednie zaopatrzenie w protezę.

Wszystkie wyżej wymienione kwestie należy rozważyć w celu osiągnięcia jak najlepszego efektu końcowego.

Proteza kosmetyczna i kinetyczna ramienia

Umocowania leja na barku wymaga zarówno proteza kosmetyczna jak i kinetyczna. Należy pamiętać, że im większy jest ubytek obręczy barkowej, tym głębiej będzie sięgać umocowanie. Lej, zbudowany z żywicy akrylowej, powinien być dokładnie dopasowany, zwłaszcza w protezach czynnych.

Proteza ramienia dopasowanie do obręczy barkowej:

Kapa barkowa to część protezy, która obejmuje części barku. W przypadku krótkiego kikuta ramienia, wyłuszczenia w stawie barkowym, czy amputacji w obrębie obręczy barkowej jej znaczenie rośnie. Kapa musi być dokładnie wymodelowana by przylegać do ciała całą powierzchnią, ponieważ na niej jest zawieszona cała proteza ramienia. Wykonuje się ją z laminatu żywicznego bądź skóry. Jej stosowanie wiąże się z ograniczeniem ruchów w stawie ramiennym.

Lej kikutowy protezy ramienia  jest wykonany z laminatów lub materiału termoplastycznego, który jest wzmacniany dodatkową konstrukcją. Ze względu na wygodę użytkowania wygodniejsze, dla osoby po amputacji, są elastyczne otwarte konstrukcje z miękką powierzchnią styku ze skóry, które zapewniają wentylację kikuta.

Mechaniczny staw łokciowy protezy ramienia można użyć w protezie, jeśli ramię zostało amputowane około 7 cm powyżej łokcia. Staw łokciowy z mechanizmem regulującym pozwala na częściowe zgięcie przedramienia i jego pełne wyprostowanie. Stosowane są także rozwiązania pozwalające na sterowanie mechaniczne.